چهارمین سالگرد تولد

چهار سال از مهمترین بزرگترین و باارزشترین اتفاق زندگی من میگذره و تو حالا بزرگ شدی 

چهار سال پیش مثل امشب فکر میکردم ایا فردا این سعادت رو خواهم داشت نوزادی رو که نه ماه همزاه خودم به این سو و اون سو بردم به آغوش بکشم و حالا عادی ترین و البته لذت بخش ترین اتفاق روزانه مون بغل کردن و بوسیدن توست

چهار سال پیش فکر میکردم آیا نوزادی که از من متولد میشه خارق العاده خواهد بود باهوش خواهد بود مهربان خواهد بود و حالا بعد از چهار سال فهمیدم سلامت رو حی و روانی تو از هرچیزی باارزش تره

با اومدن تو اونقدر نشاط تو خونمون اومد که به هر زوج بدون بچه ای توصیه میکنم زودتر بچه دار بشن

فرزند کوچکم که نمیدونم چند سال دیکه جای من رو پر میکنی با اینکه حالا قسمتی از جسمم نیستی ولی بدون جزیی از وجودم شدی به طوری که برای هر کاری اول به تو فکر میکنم بعد به خودم و اگر تو همراهم نباشی دنبال بخشی از خودم میگردم

دخترکم حس عجیبیه  مادر شدن 

....

امسال به هزار و یک دلیل شب تولدت تولد نگرفتیم و قراره جمعه یه تولد زتبوری مختصر بگیریم که حتما بلافاصله عکساش رو تو وبلاگ میذارم

امیدوارم امسال که از تولد و جشن سر در میاری حسابی بهت خوش بگذره

دوستت دارم بوس