مهمترین اتفاق زندگی دخترم

سلام عسل مامان

خوبی گلم

معلومه که خوبی الان که مینویسم تو روی پای بابایی خوابیدی من از فرصت سکوت خونه استفاده میکنم و از آخرین اتفاقات جدیدی که تو همین چند ساعت پیش افتاد مینویسم

مهمترین اتفاق زندگی هر بچه ای اولین قدمهاییه که بدون کمک و تکیه به جایی بر میداره و تو امروز ظهر به طور جدی این قدمها رو برداشتی البته دیروز هم دو قدم برداشتی تا بیای بغل مامان ولی خیلی جدی و اساسی نبود

وقتی اولین قدمهات رو دیدم حس موفقیت داشتم حس اینکه خودم برای اولین بار بدون کمک راه رفتم

دارم فکر میکنم با این پاهای کوچولو و تر و تازه ات کجاها میتونی بری مثلا بری مدرسه یا بدو بدو دنبال دوستات بکنی الهی مادر فدای شیرینی هات بشه

راستی دیروز هم یه شیرینکاری کردی که خیلی من و بابایی ذوق کردیم:

وقتی برات شعر "شاپرکی گفت" رو میخوندم به اونجاش میرسه که میگه "دست به گلا نمیزنیم" دستم رو به علامت نهی تکون میدادم دیروز تو ماشین داشتم برات میخوندم ولی دستم رو تکون ندادم یهو که نگات کردم دیدم تو انگشتت رو داری تکون میدی خیلی ذوق کردم چند بار این کار رو باهم تکرار کردیم

...

امید زندگی مادر! روزهای زندگی ات کم کم داره بیشتر و بیشتر میشه همونطور که وقتی به سال برسه دیگه با ماه شمرده نمیشه حس خوبی دارم از بزرگ شدنت و از اون طرف به قول یه نفری دلم میخاد لحظات آروم آروم بگذره تا بزرگ شدنت رو بهتر ببینم

خدا میدونه از اینکه مجبورم برای ساعتی کوتاهی هم تو رو پیش کسی بذارم چقدر عذاب وجدان دارم بذار به تو رک و راست بگم ته دلم میگه اگه امسال ارشد قبول نشم بهترم هست چون ارشد زندگی رو کنار دخترم پاس میکنم

دخترکم نمیدونم کی میشه تو این نوشته ها بخونی وقتی میخونی من هنوزم برات مینویسم یا نه تو اون موقع درک میکنی برای چی برات مینویسم یا نه اما بدون همیشه دوستت داشتم دارم و خواهم داشت وقتی مادر بشی حس من رو نسبت به خودت درک خواهی کرد و اینکه اگر خدایی نکرده خاری به پای عزیزت بره انگار به پای خودت رفته یاد اون شعر افتادم که پسری میخواد قلب مادرش رو برای معشوقش هدیه ببره دم در زمین میخوره از قلب صدایی میاد که وای پسرم به زمین خورد همه ی این قصه ها راسته

فرصت کمی دارم بنویسم برات چون فردا باید برم دانشگاه و مثل همیشه ...

عزیزکم انشاءالله یه روزی برات از بزرگترین آرزوهات که برآورده شدن مینویسم

در پناه حق باشی